Cantate
Spiwajśo Knězoju nowu módlitwu, pśeto wón cyni źiwy.
(Ps 98,1)
Z dolnoserbskeje Biblije wót lěta 1868
I Pós 16,23–34
II 2 kron 5,2–5(6–11)12–14
III Lk 19,37–40
IV Kol 3,12–17
VI Zjawj 15,2–4
Och spiwaj, mója duša
(DK 171)
1Spiwajśo Bogu Knězoju nowu módlitwu, pśeto wón cyni źiwy. Wón dobywa ze swójeju pšawicu, a ze swójim swětym ramjenim.
2Ten Kněz dajo swójo strowje zapowědaś, pśed ludami dajo wón swóju pšawdosć zjawiś.
3Wón se dopomnjejo na swóju gnadu a wěrnosć pśeśiwo israelskemu domoju. Wšykne rogi togo swěta wiźe strowje našogo Boga.
4Juskajśo Bogu Knězoju wšyken swět, spiwajśo, cesććo a chwalśo;
5chwalśo Boga Kněza z harfami, z harfami a z psalmami;
6z rogami a z tšubałami juskajśo pśed Knězom, tym kralom.
7Mórjo šwarc, a což we njom jo, zemja, a te, ak na njej bydle.
8Daś rěki se wjasele, a wšykne góry wjasołe su,
9pśed Bogom Knězom, pśeto wón pśiźo, tu zemju suźit. Wón buźo suźiś swět z pšawdosću, a ludy z pšawom.
➚ Ps 98
Haleluja.
Juskajśo Bogu, wšykne kraje! Spiwajśo chwalbu ku cesći jogo mjenja; chwalśo jogo kšasnje.
(Ps 66,1–2)
Haleluja.
Ten Kněz jo górjejstanuł, jo wót wěrnosći górjejstanuł.
(Lk 24,6.34)
Haleluja.
14Ten Knězowy Duch pak wótstupi wót Sawla, a jaden zły duch wót togo Kněza wucyni jogo njeměrnego.
15Tegdy źachu te Sawlowe słužabniki k njomu: Lej, jaden zły duch wót Boga śi wjelgin tšašy;
16Daś naš kněz pśikažo swójim słužabnikam, kenž pśed nim stoje, aby wóni cłowjeka pytali, kótaryž wumějo derje graś na harfje; aby wón, gaž ten zły duch Bóžy na tebje pśiźo, ze swójeju ruku grał, a wóno tebje lěpjej bywało.
17Ga źašo Sawl k swójim słužabnikam: Woglědujśo se za jadnym cłowjekom, kenž to graśe na tšunach derje wumějo, a pśiwjeźćo jogo ku mnjo.
18Tak wótegroni jaden wót tych młoźeńcow a źašo: Ja som wiźeł jadnogo syna Izaija, togo Betlehemitarja, ten wumějo derje graś na harfje; jaden skobodny cłowjek a dobry wójowaŕ, a mudry a pśijazny, a ten Kněz jo z nim.
19Ga pósła Sawl pósołow k Izaijoju, a da jomu groniś: Pósćel twójogo syna Dabita ku mnjo, kenž pśi tych wójcach jo.
20Tak weze Izai jadnogo wósoła a klěb a lagwicu z winom a jadno kózletko a pśipósła to Sawloju pśez swójogo syna Dabita.
21Z takim pśiźe Dabit k Sawloju, a słužašo pśed nim, a Sawl dobu k njomu wjeliku lubosć, a Dabit bu jogo broninosaŕ.
22A Sawl pósła k Izaijoju, a da jomu groniś: Wóstaj źe Dabita pódla mě, pśeto wón jo gnadu namakał pśed mójima wócyma.
23Gaž se něto ten Bóžy duch na Sawla da, ga weze Dabit tu harfu a grajašo ze swójeju ruku; a Sawl se wochłoźi, a wóno bywašo lěpjej z nim, a ten zły duch wuběgašo wót njogo.
Z dolnoserbskeje Biblije wót lěta 1868
37Ako Jezus se južo pśibližašo tam, źož dołoj źo wót wólejoweje góry, zachopi ceła mań wuknikow z wjaselim Boga chwaliś z wjelikim głosom pśez wšykne statki, kenž wóni wiźeli běchu.
38A wóni źachu: Chwalony buź ten pśiducy kral w mjenju togo Kněza. Měr buź na njebju a cesć we wušynje!
39A někotare tych Farizejarjow z ludu źachu k njomu: Wucabnik, šćokaj twójich wuknikow.
40A wón wótegroni a źašo k nim: Ja źeju wam, až, źož te budu mjelcaś, kamjenje budu kśikaś.
) + A
) + M
) + T
) + C
) + F
) + U
) + D
) + W
) + Q
) + N
) + I
) + P
) + L