Zachadny tyźeń
Vergangene Woche
Kristus źejo: Běch humarły, a glědaj, som žywy wót nimjernosći do nimjernosći a mam kluce hele a smjerśi.
(Zjawj 1,18)
Grono tyźenja
Małe jatšy
Quasimodogeniti
Chwalony buź Bog a Wóśc našogo Kněza Jezom Kristusa, kenž nas za swójeju wjelikeju zmilnosću jo naspjet póroźił k žywej naźeji pśez górjejstawanje Jezom Kristusa wót humarłych.
(1 Pětš 1,3)
Pśiducy tyźeń
Kommende Woche
Kristus źejo: Ja som dobry pastyŕ. Móje wójce słyše mój głos a ja je znaju a wóni du za mnu. Dajom jim nimjerne žywjenje.
(Jan 10,11.27.28)
Zapšosby
Luby Bog, górjej stanjony Kněz!
kaki jatšowny swěźeń jo to lětosa. Žedna serbska wósada w cerkwi njejo, a žedne spiwanje. Tak śicho jo, rownož ty sy ga górjej stanuł. Co něnt buźo? A co hyšći pśiźo? Naše cerkwje su prozne, ako twój row.
Ale ty sy how! Zapowědamy wšyknym stwóŕbam:
Kněz jo górjej stanuł, wón jo wót wěrnosći górjej stanuł!
Luby Kněžo, žywy Bog!
Z tobu smy zwězane z našym póžedanim. Pšosymy tebje za wšyknych, kótarychž dłujko njejsmy mógali zmakaś, z kótarymiž by howacej jatšy wóswěśili. Póśicho tebje gronimy jich mjenja: (śišyna) Naše cerkwje su prozne, ako twój row.
Ale ty sy how! Zapowědamy wšyknym stwóŕbam:
Kněz jo górjej stanuł, wón jo napšawdu górjej stanuł!
Luby Bog, luby bratš!
Ty sy z nami ducy, ty sy pśecej z nami. Pšosymy tebje za tych, kenž maju rozsuźiś. Pósćel jim wědu faktow a pśijazń, dobre rozsudy a rozměśe.
Zapowědamy wšyknym stwóŕbam: Kněz jo górjej stanuł, wón jo wót wěrnosći górjej stanuł!
Ako jatšowny row su naše cerkwje prozne. Togo, kótaregož wy pytaśo, njejo tam. Wón jo žywy, mjazy nami!
Wóścenas
Wendisches Vaterunser
Wóśce nas[1] na njebju.
Wuswěśone buź twójo mě.
Pśiź k nam twójo kralojstwo.
Twója wóla se stań ako na njebju,
tak teke na zemi.
Naš wšedny klěb daj nam źinsa.
A wódaj nam naše winy,
ako my wódawamy našym winikam.
A njewjeź nas do spytowanja.
Ale wumóž nas wót wšogo[2] złego.
Pśeto twójo jo to kralojstwo
a ta móc a ta cesć
do nimjernosći.
Amen.
[1] Idiomaticki wuraz 'Wóśce nas' se cesto wužywa. Druga forma: 'Wóśce naš'.↩
[2] teke 'togo'
Wóšcenaš
Vaterunser in Schleifer Sorbisch
Wóšce naš, kiž sy w njebjesach,
swěćone bydź twójo měno.
Ćidź k nam twójo kralejstwo.
Twója wóla se stanjo
kaž na njebju tak tež na zemi.
Naš šedny chlěb daj nam dźeńsa
a wódaj nam naše winy,
jako my wódawamy našym winikam.
A njewjedź nas do spytowanja,
ale humož nas wót togo złego.
Ćetož twójo jo to kralejstwo
a ta móc a ta cesć
wót wěcnosći až do wěcnosći.
Amen.
Wótčenaš
Vaterunser in Obersorbisch (evangelisch)
Wótče naš na njebju:
Swjećene budź twoje mjeno.
Přińdź k nam twoje kralestwo.
Twoja wola so stań
kaž na njebju tak tež na zemi.
Naš wšědny chlěb daj nam dźensa.
A wodaj nam naše winy,
kaž my wodawamy našim winikam.
A njewjedź nas do spytowanja,
ale wumóž nas wot złeho.
Přetož twoje je kralestwo a móc
a česć hač do wěčnosće.
Hamjeń.
