Zachadny tyźeń
Vergangene Woche
Chwalony buź Bog, kenž móju pšosbu njezachyśijo, daniž swóju dobroś wóte mnjo njewóthobrośijo.
(Ps 66,20)
Grono tyźenja
Šesta njeźela pó jatšach
Exaudi (Kněži, słyš mój głos!)
Kristus źejo: Gaž póhušony budu wót zemje, cu ja wšyknych k sebje śěgnuś.
(Jan 12,32)
Pśiducy tyźeń
Kommende Woche
Wóno se njedej staś daniž pśez wójnstwo daniž pśez móc, ale pśez mójogo Ducha, źejo Kněz cebaot.
(Sach 4,6)
Póznaśe wěry
(Dietrich Bonhoeffer)
Ja wěrim,
až Bog co ze wšyknogo, teke togo nejgóršego,
nastaś daś něco dobrego.
Za to trjeba luźi,
kenž wšykne wěcy k lěpšemu sobu pomogaju.
Ja wěrim,
až Bog w kuždej nuze
co nam daś telik kšutosći,
ako trjebamy.
Ale wón je njedajo doprědka,
až se njespušćijomy na sebje samych,
ale jano na njogo.
W takich casach dejał wšen tšach
pśed pśichodom byś pśewinjony.
Ja wěrim,
až naše zmólki a zamólenja njejsu póprozne,
až Bogoju njejo śěžčej z nimi wobchadaś
ako z našymi pózdatnymi dobrotnymi statkami.
Ja wěrim,
až Bog njejo bźezcasny pśisud,
ale až wón na wuwěrne bjatowanja caka a wótegroni.
Amen.
Wóścenas
Wendisches Vaterunser
Wóśce nas[1] na njebju.
Huswěśone buź twójo mě.
Pśiź k nam twójo kralejstwo.
Twója wóla se stań ako na njebju,
tak teke na zemi.
Naš wšedny klěb daj nam źinsa.
A wódaj nam naše winy,
ako my wódawamy našym winikam.
A njewjeź nas to spytowanja.
Ale humóž nas wót wšogo[2] złego.
Pśeto twójo jo to kralejstwo
a ta móc a ta cesć
do nimjernosći.
Amen[3].
[1] Idiomaticki wuraz 'Wóśce nas' se cesto wužywajo. Druga forma: 'Wóśce naš'.↩
[2] teke 'togo'↩
[3] teke 'Hamjeń'↩
Wóšćenaš
Vaterunser in Schleifer Sorbisch
Wóšće naš, kiž sy w njebjesach,
swěćone bydź Twojo měno.
Pćidź k nam Twójo kralejstwo.
Twója wóla se stanjo,
Kaž na njebju tak tež na zemi.
Naš wšědny chlěb daj nam dźeńsa
a wódaj nam naše winy,
jako my wódawamy našym winikam.
A njewjedź nas do spytowanja
ale humož nas wót togo złego.
Pćetož twójo jo to kralejstwo
a ta móc a ta cesć
wót wěcnosći až do wěcnosći.
Amen.
Wótčenaš
Vaterunser in Obersorbisch (evangelisch)
Wótče naš na njebju:
Swjećene budź twoje mjeno.
Přińdź k nam twoje kralestwo.
Twoja wola so stań
kaž na njebju tak tež na zemi.
Naš wšědny chlěb daj nam dźensa.
A wodaj nam naše winy,
kaž my wodawamy našim winikam.
A njewjedź nas do spytowanja,
ale wumóž nas wot złeho.
Přetož twoje je kralestwo a móc
a česć hač do wěčnosće.
Hamjeń.
