Kristus źejo: Gaž póhušony budu wót zemje, cu wšyknych k sebje śěgnuś.
(Jan 12,32)
Z dolnoserbskeje Biblije wót lěta 1868
I Hef 3,14–21
II Jer 31,31–34
III Jan 7,37–39
IV KRom 8,26–30
VI Zjawj 15,2–4
1Bog Kněz jo mójo swětło a mójo strowje; kogo dejał ja se bójaś? Ten Kněz jo móc mójogo žywjenja; kogo mě dejało tšach byś?
7Kněžo, słyš mój głos, gaž ja wołam; buź mě gnadny a husłyš mě.
8Mója hutšoba źaržy prědk tebje twójo słowo: Wy dejśo mójo hoblico pytaś. Togodla teke pytam ja, Kněžo, twójo hoblico.
9Njezataj twójo hoblico pśede mnu a njezastarc we gniwje twójogo słužabnika, pśeto ty sy mója pomoc. Njespušć mě a njewótśěń ruku wóte mnjo, Bog mójogo strowja.
10Pśeto mój nan a mója maś mě spušćijotej, ale Bog Kněz mě pśiwzejo.
11Kněžo, pokaž mě twóju drogu a wjeź mě pó pšawej sćažce, mójich winikow dla.
12Njepowdaj mě wóli mójich winikow; pśeto wóni su falšne znanki pśeśiwo mě a cynje mě kśiwdu póskoboźe.
13Ja pak pśeto wěrim, až budu wiźeś to dobre Boga Kněza w kraju žywych.
14Cakaj na Boga Kněza, buź dobreje mysli a njehubójany, jo, cakaj na Boga Kněza.
➚ Ps 27
Haleluja.
Bog jo kral nad tatanjami; Bog seda na swójom swětem stole.
(Ps 47,9)
Haleluja.
Ten Kněz jo górjejstanuł, jo wót wěrnosći górjejstanuł.
(Lk 24,6.34)
Haleluja.
Z dolnoserbskeje Biblije z lěta 1869
Z dolnoserbskeje Biblije wót lěta 1868
Z dolnoserbskeje Biblije wót lěta 1868
) + A
) + M
) + T
) + C
) + F
) + U
) + D
) + W
) + Q
) + N
) + I
) + P
) + L